“อ่า~~ อ่ะ...ชะ...ชานยอล...”
เสียงหวานครางระบายความเสียวส่านที่คนตัวสูงสร้างให้ มือใหญ่ปรนเปอร่างบางตรงหน้าไม่ขาดตกบกพร่อง ใบหน้าหล่อไล่จูบพรมไปตามแผ่นอกบาง
ดูดเม้มยอดอกสีหวาน และค่อยๆลงต่ำมาที่หน้าท้องขาว
“อ่า...อย่านะ อย่าพึ่งสิ...”
ร่างบางเอ่ยคร้านคนตัวสูงที่ทำท่าจะดึงกางเกงว่ายน้ำของตนออกไปจริงๆ
ใบหน้าหล่อยังคงจูบเม้นบริเวณหน้าท้องแบนราบจนเกิดเป็นรอยสีแดงเข้ม
ชานยอลไม่สนใจเสียงหวานที่คร้านตนไว้ มือใหญ่ค่อยๆบรรจงถอดกางเกงว่ายน้ำของร่างเล็กจนลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า
เผยให้เห็นแกนกายเล็กที่ชูชันเพราะแรงอารมณ์ที่ได้ถูกเขาสร้างขึ้นมา
ชานยอลยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวเล็กที่ใช้มือทั้งสองปิดใบหน้าหวานอย่างอายๆ
“เขินหรอ”
“ก็ใช่นะซิ....รีบๆ...ทำให้เสร็จๆ ได้แล้ว”
เสียงตอบอู้อี้อย่างน่ารัก พร้อมกับประโยคที่บอกให้ ‘รีบๆทำให้เสร็จๆ’
ทำให้ชานยอลยิ้มจนแก้มแทบปริ ก่อนที่มือใหญ่ฉุดร่างเล็กให้นั่งลงที่พื้นห้องและจัดการคล่อมร่างเล็กเอาไว้
“นายอนุญาตฉันแล้วนะ...แบคฮยอนอ่า…”
กระซิบที่ใบหูเล็กก่อนจะงับหูและไล้เม้มตามซอกคอขาวจนเกิดรอยแดง หลายแห่งตามผิวเนื้อขาว
มือใหญ่จับไปที่แกนกายเล็กก่อนเริ่มรูดขยับอย่างช้าๆ
“อ่ะ...อ่า
ชานยอล...ชานยอล...”เสียงหวานครางตอบรับสัมผัสอย่างต่อเนื่อง
พร้อมมือเรียวสวยขยุ้มผมสีน้ำตาลคาราเมลของร่างสูงเพื่อระบายความเสียวสาน ชานยอลขยับมือเร็วขึ้นพลางก้มหน้าจูบกับกลีบปากเล็ก
ลิ้นหนาเกียวตวัดไล่ต้อนกับลิ้นเล็กที่ไม่รู้ประสีประสา
“อ่า...อื้ม~…”
เสียงหวานยังคงครางอย่างต่อเนื่อง ทำให้อารมณ์ดิบของร่างสูงเพิ่มมากขึ้น
ชานยอลปล่อยมืออกจากแกนกายเล็กที่ใกล้จะถึงจุดสุด แบคฮยอนมองคนตัวสูงอย่างไม่เข้าใจ
“ยะ...หยุดทำ...มะ...ไม”
“ไม่หนุกเลยยยย...แบคฮยอนอ่า...นายทำบ้างสิ” ชานยอลดึงร่างเล็กให้ลุกมานั่งคร่อมที่ตักของตน
แบคฮยอนมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างอายๆ
ก่อนที่จะหลับตาปี๋ค่อยๆโน้มใบหน้าสวยเข้าใกล้กับใบหล่อของชานยอลและกดจูบลงไป
ชานยอลปล่อยให้คนตัวเล็กเป็นคนคุมเกมส์
ปากบางกดจูบเม้นไปทั่วริมฝีปากหนาของชานยอลโดยไม่มีการลุกล้ำใดๆ ชานยอลลอบยิ้มในใจกับท่าทางไม่ประสีประสาของคนตัวเล็กตรงหน้า หึ....จูบแบบนี้มันเด็กอนุบาลชัดๆ...
แต่มันก็..................น่ารักดี...
“อื้ม~…” ชานยอลรั้งทายทอยและเอวบางเข้าหาตัวเมื่อคนตัวเล็กทำเหมือนจะถอนจูบออก
ก่อนจะไล้จูบเม้มไปทั่วลำคอเรียวสวยอย่างหลงใหล กลิ่นหอมจากผิวกายคนตัวเล็กเป็นเหมือนขนมหวานที่ชวนอยากให้ลิ้มลอง
ผิวเนื้อนุ่มที่อยากชวนให้ลองฝั่งรอยเขี้ยวไว้บนนั้น
ชานยอลค่อยๆรูดชิปกางเกงออกและควักแกนกายที่ตื่นตัวอย่างเต็มที่ของตนออกมาจากชั้นใน
ดันร่างของคนตัวเล็กให้หลังติดพิงกับพนังห้องน้ำ ก่อนจะจับขาเรียวสวยให้แยกออก
แบคฮยอนเบิกตากว้างพร้อมกับอ้าปากค้างที่เห็นแกนกายของร่างสูง
มือเล็กทั้งสองรีบยกขึ้นมาปิดใบหน้าของตนเองทันที
ให้ตายเถอะ!! น่าอายชมัด!!
ชานยอลวางแกนกายของตนจ่อไว้ที่ช่องทางรักของคนตัวเล็ก
ก่อนที่มือใหญ่จะค่อยๆแกะมือเรียวสวยใบออกจากใบหน้าหวาน “ไม่ต้องอายหรอน่า~ เดียวก็ชินๆกันไปเอง”
“คนบ้า! ลามก!” ใบหน้าหวานเสมองไปทางอย่างเขินเต็มที่ พวงแก้มขาวขึ้นสีแดงจัด
คนตัวสูงเลยอดไม่ได้ที่สูดความหอมจากแก้มนิ้มไปฟอดใหญ่
และจับมือเรียวสวยทั้งสองวางไว้ที่ใบหน้าเรียวของตน
“มองมาที่ฉันก็พอ...”
“ฉะ...ฉันกลัว....มะ....มันจะเจ็บรึป่าว?”
ชานยอลยิ้มให้คนตัวเล็กตรงหน้า “ไม่เจ็บหรอก....”
“....”
“....ถ้าเป็นในตอนหลังๆน่ะนะ”
ริมฝีปากหนาประกบจูบคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยนเหมือนปลอบประโลมร่างเล็กให้หายกลัว
แบคฮยอนไล้มือไปตามโครงใบหน้าเรียวของชานยอลและเปลี่ยนมาโอบรอบลำคอแกร่งไว้แทน
“เชื่อใจฉันนะ แบคฮยอนอ่า...” ใบหน้าหวานพยักหน้าตอบรับ
ชานยอลยิ้มอ่อนโยนไปให้คนน่ารัก ก่อนจะค่อยๆยัดแกนกายของตนไปในช่องทางที่คับแคบของคนตัวเล็ก
แบคฮยอนกัดปากล่างของตนแน่นพลางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆเริ่มซึมออกมาจากหางตาหวาน
“อ่า....บะ...แบคฮยอน...วะ...ไหวรึป่าว”
เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็กเมื่อตอนนี้แกนกายของเขาสามารถยัดเข้าไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว
แต่ก็กลัวว่าคนตัวเล็กตรงหน้าจะไม่ไหว
นิ้วเรียวค่อยๆเอื้อมเช็ดน้ำตาที่ไหลซึมออกมาจากหางตาหวานออกอย่างแผ่วเบา
เขาจะอ่อนโยน...อ่อนโยนกับร่างเล็กตรงหน้าให้มากที่สุด
“มะ...ไม่ไหว...ฮึก...เจ็บ...เจ็บมากๆ”
“อดทนหน่อยนะ...ฉันจะอ่อนโยนกับนาย...เชื่อใจฉันนะ...แบคฮยอน...”
มือใหญ่จับขาเรียวพาดไว้ที่เอวหนาก่อนจะค่อยยัดแกนกายเข้าไปอีกครั้ง
แบคฮยอนจิกหลังของร่างสูงแน่นระบายความเจ็บที่เสมือนกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
“อ่า....ยะ...ยังเจ็บ..อยู่รึป่าว”
ใบหน้าหวานส่ายหน้า “มะ...ไม่...ไม่เจ็บ...แล้ว”
“แน่ใจนะ....”
(_ _)(‘ ‘)(_
_)(‘ ‘)
“นั้นฉันจะเริ่มขยับแล้วนะ” พูดจบสะโพกแกร่งก็ค่อยๆขยับอย่างช้าๆ
มือใหญ่ลูบหัวของคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน แบคฮยอนกัดปากล่างของตนไว้แน่น
ชานยอลเห็นอย่างนั้นกลับคิดว่าร่างเล็กตรงหน้าชั่งยั่วเหลือเกิน
“อ่า...นายยั่วฉันรึไง...”
“ปะ...ป่าวนะ อ่า...อ่า~”
เสียงครางหวานยิ่งปลุกอารมณ์ดิบจากร่างสูงให้เพิ่มมากขึ้น
ชานยอลขยับสะโพกเร็วขึ้นตามอารมณ์รักของตนที่เพิ่มขึ้นมากอีก
ร่างบางขาวที่คล้ายกับร่างกายของหญิงสาว ถึงจะจะไม่อวบ
แต่ก็ทำให้เขาหลงใหลได้ไม่ยาก เขาหลงใหลร่างกายนี้.... หลงรักผู้ชายตัวเล็กที่ชื่อ
บยอน แบคฮยอน
“อ่ะๆๆ ชะ...ชยอล...อ่ะๆ...ชะ.....ยอล...” หลงรักเสียงครางหวานๆที่เรียกชื่อของเขา
ร่างบางตรงหน้าชั่งยั่วเย้า ปาร์ค ชานยอลซะจริง..
“อ่ะๆ ชานยะ...ยอล ระ...เร็วอีก...อ๊ะ!” ชานยอลซอยสะโพกถี่ขึ้น พลางแกนกายเล็กถูกครอบไว้ในโพรงปากของคนตัวสูงโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
มือเรียวสวยพยายามดันใบหน้าหล่อออกจากแกนกายของตน “มะ...ไม่นะ...อยาก...ชะ...ยอล
มันสกปรก.....อ๊า~”
ชานยอลไม่ฟังเสียงหวานที่ร้องห้ามไว้
พลางคิดแกล้งคนน่ารักโดยการเอาฟันคมๆขูดกับแกนกายเล็กนั้นเบาๆ
ฮิๆ ก็อยากน่ารักดีนัก ขอแกล้งนิดหน่อยก็แล้วกัน
“อ่า~…อ๊ะๆๆ
มะ...ไม่ไหวแล้วชานยอล....คายมันออกมา...อ่า~”
คนตัวเล็กปลดปล่อยออกมาคาโพรงปากของคนตัวสูง
ชานยอลไล่เลียเมือกสีขาวขุ่นที่ออกมาจากคนตัวเล็กจนหมด แบคฮยอนน้ำตาไหลพรากที่เห็น
ผู้ชายร่างสูงตรงหน้าทำแบบนั้น
เขาไม่รังเกียจแบคฮยอนคนนี้....
“อ่า~…”
คนตัวสูงปลดปล่อยตามคนตัวเล็กก่อนจะถอนแกนกายของตนออกจากช่องทางรักของร่างเล็ก
ดวงตาคมเบิกมองอย่างตกใจเมื่อเห็นน้ำตามากมายบนดวงหน้าหวานของคนตัวเล็ก
“นะ...นายร้องไห้ทำไม...เสียใจงั้นหรอที่ฉันมีเซ็กกับนาย...” ชานยอลดึงร่างบางเข้ามากอดไว้แน่น พร้อมความรู้สึกผิดที่ประเดประดังเข้ามา
“ฉะ...ฉันขอโทษ
ขอโทษที่ทำกับนายแบบนี้
ได้โปรดอย่าเกียจฉันเลยนะ แบคฮยอน”
น้ำตายิ่งไหลมากขึ้นอีก
เมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกผิดของชานยอล
เขาแคร์ของรู้สึกของแบคฮยอนขนาดนี้
ไม่หรอก...ไม่มีทางที่เขาจะเกียจผู้ชายที่ชื่อ ปาร์ค ชานยอลได้
ผู้ชายที่เป็นครั้งแรกของเขา....
และก็จะเป็นคนสุดท้ายเช่นกัน.....
“ฉันรักนายนะ
ชานยอล / รักนายมากนะ แบคอยอน”
